خطرات مرتبط با ترکیبات آلی ولاتیل (VOCs)

از میان بیش از 900 ماده شیمیایی و بیولوژیکی داخل ساختمان که تاکنون شناسایی شده‌اند، حداقل 350 مورد ترکیبات آلی فرار (VOCs) هستند که در غلظت‌های پایین‌تر از 1 قسمت در میلیارد (ppb) وجود دارند. بیش از 20 مورد از این مواد به عنوان سرطان‌زا یا جهش‌زا شناخته شده‌اند. هرچند غلظت انفرادی پایین است، اما تنوع ترکیبات آلی فرار منجر به طبقه‌بندی تجمعی آنها به عنوان TVOC (کل ترکیبات آلی فرار) می‌شود. اثرات سمی ترکیبی از چندین ترکیب آلی فرار که همزمان در محیط داخلی وجود دارند نمی‌توان آن را نادیده گرفت.

دسته‌های رایج TVOC شامل آلکان‌ها/سیکلوآلکان‌ها، هیدروکربن‌های آروماتیک، آلکن‌ها، الکل‌ها، فنول‌ها، کتون‌ها و ترپن‌ها می‌شود. متداول‌ترین آسیب‌های مشاهده شده بر انسان شامل تحریک چشم، بینی و گلوست که منجر به علائمی مانند:

لیتر درد چشم، خشکی، پلک زدن بیش از حد و اشک ریزش؛

لیتر خشکی، درد، خونریزی بینی، انسداد در ناحیه آسیب‌پذیر بینی-حلق، همراه با سرفه، گرفتگی صدا و تغییر در حس بویایی؛

لیتر التهاب و قرمزی گلو؛

لیتر خشکی پوست، خارش، سوزش و اریتم (قرمزی پوستی).

لیتر در موارد شدید، سطوح بالای TVOC می‌تواند باعث اختلال عصبی، کاهش عملکرد شناختی و بروز ذاتالرئه آلرژیک شود.  

روش‌های متداول تشخیص ترکیبات آلی فرار (VOCs) شامل کروماتوگرافی گازی با تشخیص یونیزاسیون شعله (GC-FID)، طیف‌سنجی مادون قرمز با تبدیل فوریه (FTIR) و روش تشخیص فوتویونیزاسیون (PID) می‌باشد. شرکت ما به شدت سنسورهای پلیمری جامد VOC از شرکت آلمانی SEC را توصیه می‌کند که دارای محدوده‌های اندازه‌گیری مختلفی از جمله 0–200 قسمت در میلیون، 0–1000 قسمت در میلیون، 0–2000 قسمت در میلیون و 0–5000 قسمت در میلیون است. این سنسورها کاربرپسند، مقرون‌به‌صرفه بوده و به‌طور گسترده در صنایعی مانند چاپ و رنگرزی و همچنین نظارت بر کیفیت هوای محیط به کار می‌روند.